New Zealand: Souther Island and the End!

Het is inmiddels al even geleden dat ik op het zuidereiland was, dus ik moet even in mijn geheugen graven. Op een of andere manier kom ik er steeds maar niet aan toe om mijn laatste avonturen op te schrijven, maar ik ga er nu toch maar aan beginnen…

Op het noordereiland zijn we geëindigd in Wellington omdat vanuit daar de ferry’s naar het andere eiland gaan. Op de 21e stond de mooiste ferrytocht ooit gepland, althans dat is waar de ferry bedrijven zich mee profileren. Ik moet toegeven het was inderdaad prachtig en dan vooral het laatste stuk waar we een halfuur lang tussen de fjorden door voeren voordat we in Picton aankwamen. In Picton ondervonden we wat er gebeurd als je net als wij niet zo veel plant van te voren. Want toen we daar aankwamen was elk hostel volgeboekt. We hebben toen maar de bus gepakt richting Blenheim, wat op weg ligt richting Christchurch (daar zouden we onze campervan ophalen). In Blenheim hebben we de nacht doorgebracht in het meest opmerkelijke hostel ooit. Het hostel bestond uit 2 huizen waar in de kamers stapelbedden neergezet waren, geen receptie, manager niet gezien en een matig Engels sprekende chinees die de verantwoordelijke zou moeten zijn die nacht. Alleen had ze bijvoorbeeld geen idee welke bedden bezet waren en welke niet dus uiteindelijk hebben we maar een paar bedden geclaimd. Een avontuur was het zeker…..

Omdat we de bus richting Christchurch ook niet geboekt hadden zijn we de volgende dag allemaal op andere tijden in de bus gestapt. Er was namelijk geen bus meer met 5 lege plekken. Uiteindelijk hebben we het allemaal gered tot aan Christchurch. De busreis was overigens mooier dan ik van tevoren gedacht hadden, aangezien we groot deel van de trip langs de oostkust reden. Met schitterende uitzichten over oceaan, heel veel bergen en zeehonden kolonies op t strand heb ik die 4 uur in de bus me wel vermaakt.

De dag erna hebben we onze ‘campervan’ opgehaald in Christchurch. Een echte camper kon je het niet noemen want het was in principe een grote auto met een tent op het dak. Ik vreesde dus ook voor de nachten maar uiteindelijk viel het nog mee. Alleen de eerste nacht heb ik geen ogen dicht gedaan door harde wind en veel regen...

We hadden van tevoren het plan om 1e kerstdag in Queenstown door te brengen, omdat dat n leuke stad zou zijn. Dus we hadden 2 dagen om daar te komen en onderweg zoveel mogelijk te zien. De eerste dag zijn we gestopt bij Lake Tekapo, Lake Pukaki en Mt Cook (grootste berg van NZ). Waar we ook de eerste nacht in onze campervan doorgebracht hebben. Zoals ik al zei heb ik die nacht geen oog dicht gedaan omdat de tent alle kanten op ging door de wind. Na een korte nacht zijn we ook maar snel weggegaan uit Mt Cook, omdat het weer die middag alleen maar slechter zou worden. Wat wel balen was aangezien we eigenlijk in de ochtend een wandeling wilden doen in de buurt van Mt Cook.

We zijn toen maar via Lake Ohua naar Lake Hawea en Lake Wanaka gegaan en hebben in n pietlulig dorpje bij Wanaka overnacht. Je zult wel denken dat je na een meer er wel genoeg van hebt. Maar in Nieuw Zeeland is het ene meer nog mooier dan de andere… Er wonen zo weinig mensen op een enorm stuk land waardoor al die meren nog onaangetast zijn. Er staan bijvoorbeeld vrijwel geen vakantiehuisjes zoals je in Europa op elke vierkante meter zou zien. En het hele landschap maakte het daarnaast schitterend om te zien; het helder blauwe water, de bergen en zon die altijd aanwezig was.

Rond middaguur op 1e kerstdag zijn we in Queenstown aangekomen. Iedereen vertelde ons van tevoren dat dit dé stad is waar je moet zijn voor Kerstmis en Nieuwjaar. Alleen viel dat heel erg tegen… Het kwam er op neer dat alleen de Aziaten aan het werk waren dus heel veel winkels waren dicht. Daarnaast waren alleen de Aziatische restaurants open en ’s avonds kwamen we er ook nog achter dat zelfs alle pubs dicht waren. Want blijkbaar mogen ze geen alcohol verkopen op eerste kerstdag. Dus na bij een Japanner gedineerd te hebben zijn we weer naar een ander restaurant gegaan en daar hebben we t goedkoopste gerecht besteld. Anders mochten ze ons geen biertjes verkopen. Het eten was niet eens lekker dus heel lange avond is het ook niet geworden…..

Op 2e kerstdag stond gelukkig een leuke trip op de planning. ’s Morgens vroeg zijn we vertrokken richting de Fiordlands, wat ongeveer 4 uur rijden is vanaf Queenstown. In de middag zouden we vanuit Milford vertrekken voor een boot trip door de fjorden. De route richting Milford Sound was er erg mooi om te zien, maar de boottocht door de fjorden was alleen maar mooier. Bekijk t filmpje hieronder even om een impressie te krijgen van hoe het daar uit ziet... De eerste minuut is wat je voorgeschoteld krijgt bij de Fiordlands, echt in een woord adembenemend als je het mij vraagt. Kijk ook vooral de rest van het filmpje want er komen nog meer plaatsen in voor waar ik geweest ben.

http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/blog.3455.0.html?&tx_ttnews%5Btt_news%5D=33176&cHash=30572a50a354d3051ed66c3477acef6a

Na de Fiordlands zijn we richting de westkust gereden, waar zich 2 gletsjers bevinden. De eerste op de route was Fox Gletsjer en de volgende de Franz Jozef Gletsjer. We hebben hier wat wandelingen gemaakt richting de gletsjers en ja ja we hebben ons hier gewaagd aan het SKYDIVEN!!! Dit is toch wel echt het vetste wat ik ooit gedaan heb. De vlucht van 10 minuten in een klein vliegtuigje, de 40 sec vrij val en vervolgens het schitterende uitzicht over de bergen, Fox Glacier en de Tasman Oceaan terwijl je rond zweeft met de parachute. Er hangt wel een prijskaartje aan, maar het was zeker de moeite waard! De wandeling naar de Franz Jozef Gletsjer viel trouwens erg tegen omdat het uitzicht punt nog steeds 500m van de gletsjer aflag. Maar door het skydiven kon mijn dag al niet meer stuk…

Na het avontuur bij de gletsjers zijn we gestopt in Hokitika. Daar zijn we ’s avonds een of ander bos of halve grot (het was pikkedonker dus weet niet wat het was) ingegaan waar je heel veel glowworms kon zien. Ondanks dat we die wormen al eerder gezien hebben op het noordereiland was dit toch weer indrukwekkend. Na Hokitika zijn we via Arhur’s Pass en Castle Hill richting Christchurch gereden. We hadden eigenlijk aantal dingen gepland bij de Arthur’s Pas maar het weer was zo slecht (lees: stortregen) dat we snel door zijn gereden. We zijn alleen even gestopt bij Castle Hill, waar je midden in het landschap opeens een hoop kalksteen rotsen boven op een heuvel ziet verschijnen. Dit komt trouwens ook voorbij in het filmpje (voor de oplettende kijker). Deze rotsen deed ons denken aan een scene uit de Hobbit, al weten we nog steeds niet of het ook echt hier opgenomen is…

In Christchurch hebben we oudejaarsavond gevierd. Wat ons overigens door elke kiwi ons afgeraden werd, omdat de stad helemaal niks meer zou zijn. Maar we moesten wel omdat we de dag erna met het vliegtuig weer terug naar Melbourne zouden vliegen. Nou.. dat Christchurch niks meer is hebben ze dus groot gelijk in. Het hele centrum ligt nog in puin, huizen worden ondersteund door containers en overal omleidingen en wegafzettingen omdat er nog delen van daken op de weg liggen… En dat terwijl de laatste aardbeving 2 ½ jaar geleden was.. Oud en nieuw hebben we eerst doorgebracht in een park waar een grote vuurwerkshow zou zijn. Maar blijkbaar heeft de stad zo weinig geld dat ze slechts 10 pijltjes de lucht in hebben geschoten. Zelfs in Haelen is er nog meer vuurwerk. Na deze prachtige show zijn we op zoek gegaan naar een kroeg. Uiteindelijk slechts één kroeg gevonden die al voor 3 uur dicht ging dus zijn we daarna maar naar het casino gegaan omdat dit nog als enig open was. Daar heb ik me uiteindelijk wel nog vermaakt. Ik lag rond 5 uur pas in bed dus dat zegt ook iets…

Inmiddels ben ik al bijna 2 weken thuis en de standaard vraag die ik van iedereen krijg is hoe mijn ‘vakantie’ was. Ik geef eerlijk toe dat mijn stage niet heel hard werken was. Maar het is niet dat ik helemaal niets heb gedaan. ;) Maar als ik terugkijk naar de afgelopen 5 maanden besef ik me wel dat het leven daar eigenlijk wel heel erg relaxt was. In de afgelopen 2 weken heb ik al een tentamen gemaakt, aan mijn stageverslag gewerkt, afspraken gehad voor n mogelijke afstudeeropdracht en (natuurlijk) weer begonnen met hockeyen. En ik heb nu al het gevoel dat ik een stuk drukker heb dan Down Under haha. Dus ja! Mijn ‘vakantie’ was top!

Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van mijn blog in de afgelopen 5 maanden. Zonder de leuke reacties was ik allang ermee gestopt. Ik wil alle mensen bedanken die ik in Australië heb ontmoet, zonder jullie had ik het niet zo leuk gehad! En als laatste, pap en mam bedankt! Want zonder jullie bijdrage had ik nooit overleefd daar! :) Wie weet heropen ik mijn blog in de toekomst, dus wellicht tot mijn volgende avontuur?!?!


Cheers,
Patrick

ps. Voor foto's kijk op mijn Facebook, daar staat een kleine selectie van de 1000en foto's...:)

ps2. Sorry voor mijn lange verhaal. Het is nog steeds een beknopte samenvatting van mijn reis. Ik zie dat ik nog wat dagen mis, maar dan wordt t wel erg langdradig....