The race that stops a nation

Op moment dat mama/mn moeder/Renée in het vliegtuig zit, start ik weer met mijn volgende verhaaltje.

De vorige keer vertelde ik dat het hockey weer zou beginnen. De eerste wedstrijd merkte ik na 15 min al gelijk wat het niveau is waar ik de komende tijd aan deel zou nemen... Een lompe tegenstander dacht een pass te geven, maar in plaats van een pass werd het een hoge bal in mijn nek. Het bloedde natuurlijk als een rund dus verder spelen zat er niet meer in. Gelukkig hebben we het met een paar hecht stripjes dicht kunnen maken. Inmiddels is het weer helemaal genezen, is alleen te hopen dat het litteken mee gaat vallen…

De week erna heb ik gewoon weer gehockeyd. Op maandagavond speel ik mee met een mixed team en op dinsdagavond met een herenteam. Beide teams zijn van Powerhouse/St Kilda, waar ik in de winter ook een paar wedstrijden heb gespeeld. Het mixed hockey is vooral gezellig aangezien het niveau van ons team niet heel hoog is. Het is dat het voor mij slechts 5 min fietsen is anders had ik waarschijnlijk niet mee gedaan. Aan andere kant is weer leuk om wat te hockeyen en vandaag hebben we zelfs voor het eerst gewonnen! Het herenhockey op dinsdag is al stuk hoger niveau omdat er een aantal jongens van het 1e en 2e van de club mee doen. Hierdoor krijg ik ook wat meer tegenstand, al ik niet kan zeggen dat ik nou heel erg in vorm ben. Je conditie gaat hard achteruit als je een paar maanden niks meer doet….

Een kleine 2 weken geleden is mijn moeder in Melbourne aangekomen. Ik vermoed dat ze een beetje jaloers was dat zowel Guido, Nadine en ik in Australië zitten, dat ze een vlucht hierheen heeft geboekt. ;) En natuurlijk miste ze me na me meer dan 2 maanden niet gezien te hebben.:) Ik klaag zeker niet want we hebben veel dingen gezien waar ik zelf ook nog niet geweest ben en het is natuurlijk leuk om na zo’n tijd weer een ouder te zien. Daarnaast heb ik veel geld gespaard haha, wat mooi mee genomen is voor mijn reis in December..

We zijn vorige week een lang weekend naar de Great Ocean Road en de Grampians geweest. Ik heb hiervoor, tot mijn spijt, wel 2 dagen vrij moeten nemen van mijn stage, maar het kon niet anders. De Great Ocean Road is een weg die aangelegd is door soldaten na de 1e wereld oorlog en die loopt langs een deel van de zuidkust. De weg is ongeveer 240 km lang van Torquay tot aan Warrnambool. De naam van de weg zegt het eigenlijk al want tijdens gehele tocht heb je een prachtig uitzicht over de oceaan. De eerste dag zijn we ergens tot halverwege gekomen en hebben we overnacht in Port Campbell. Onderweg hebben we genoten van het mooie weer, de natuur en hebben we kleine detour gemaakt naar een klein regenwoud en n koala spotting plek. We kwamen overigens precies op het juiste moment bij de koala’s aangezien ze zowaar bewogen! Normaal gesproken slapen ze namelijk 20 uur per dag..

De 2e dag zijn we een stukje teruggereden om de 12 Apostles en andere rotsformaties te bekijken. In het echt is het nog mooier dan de foto’s die ik op Facebook heb gezet. Maar om toch een impressie te krijgen waar ik het over heb, moet je toch even daar kijken. Vervolgens hebben we de Great Ocean Road afgemaakt en zijn we richting Halls Gap gereden. Een heel klein dorpje wat in t Grampians National Park ligt. Van tevoren hadden we niet echt idee hoe we ons de Grampians moesten voorstellen. We merkten wel gelijk dat het erg groot is aangezien we ongeveer 70km rechtdoor het park hebben gereden om in Halls Gap aan te komen. Ik heb het net even opgezocht en het park is qua oppervlakte groter dan de provincie Utrecht… Dat doet des te meer beseffen hoe groot dit land is…

We hadden 2 dagen om het park te bezichtigen, want natuurlijk veel te kort is voor zo’n groot stuk natuur. Omdat het heel heuvelachtig terrein is heb je echt een auto nodig om je daar te verplaatsten. Anders zie je te weinig in zo’n korte tijd. Daarom hebben we veel de auto gebruikt om ons te verplaatsen om vervolgens korte en wat langere wandelingen te maken door het park. Wat erg leuk was dat ’s avonds massa’s kangaroos tevoorschijn kwamen en overal rondliepen rondom Halls Gap.

Afgelopen weken was heel Victoria weer in de ban van een groot sportevenement. Gedurende de hele lente worden hier namelijk paardenraces gehouden en de belangrijkste races hiervan zijn in Melbourne. Zo was het vorige week dinsdag Melbourne Cup Day, wat een vrije dag is voor iedereen in Victoria. Ik vermoed dat ze dat hebben ingevoerd omdat iedereen anders toch vrij zou nemen om naar de races te kijken. Zoals de titel van mijn verhaal al zegt kijkt namelijk vrijwel iedereen op Melbourne Cup Day om 3pm naar dé race van alle races. De winnaar van deze race krijgt namelijk het luttele bedrag van $6.5 miljoen. En dat voor 5 minuten op een paard zitten….

Ik ben die dag gewoon naar de universiteit geweest, maar heb vlak voor 3pm toch een pauze genomen om in een stampvolle kroeg een aantal paarden een rondje te zien rennen.. Heel spectaculair vond ik het ook weer niet, ik kwam er dus al snel achter dat je geld moet inzetten om zoiets ook maar enigszins spannend te vinden.

Het afgelopen weekend zijn we op zaterdag naar Emirates Stakes Day geweest. Een van de 4 dagen van de Spring Carnival paardenraces die in Melbourne gehouden worden. Ik moest hiervoor een jasje regelen aangezien de dress code erg formeel is. Iedereen loopt er namelijk in een pak of jurk met hoge hakken rond. Ik heb niet een volledig pak en stropdas gedragen, maar ik in ieder geval mijn best gedaan ;) We hebben de dag onze ogen uitgekeken hoe ordinair de vrouwen erbij lopen. En daarnaast zijn we ook maar geld gaan inzetten op de races, omdat het anders niet zo spannend is. Uiteindelijk zijn we met $20 winst naar huis gegaan, waar we wel tevreden mee waren.

Gister hebben we een auto gehuurd en zijn we richting de Yarra Valley gereden. Dat is een streek met enorm veel wijngaarden. We hebben er 2 bezocht: Yerring Station en Domain Chandon. De laatste is een wijnhuis wat een nevenvestiging is van het Franse Moët & Chandon. Hier hebben we ook een tiental (bruiserende) wijnen geproefd, want dat hoort er natuurlijk bij.

Vandaag is mijn moeder weer richting Nederland vertrokken dus ben ik ook weer overgegaan tot de orde van de dag: mijn stage. Daar moet ik eigenlijk ook nog wat over schrijven, want dat is toch de reden dat ik hier ben. Nu lijkt het alsof ik alleen maar trips maak en wat wedstrijdjes hockey. Het is niet gelogen als ik zeg dat ik t momenteel erg druk heb met mijn stage. Ik zou over 11 dagen al klaar moeten zijn. Dus ik denk dat ik de komende weken 24/7 met mijn stage bezig ben. Helemaal als ik ook nog mijn verslag wil af hebben voordat ik ga reizen. De komende 2 weken staan dus geen trips gepland en zal ik voornamelijk bezig zijn met mijn stage. Ik wil mijn professor hier toch wel enigszins tevreden stellen….

De laatste weken ben ik ook nog druk bezig geweest met het plannen van mijn reis na mijn stage en het vinden van mensen die ongeveer dezelfde plannen hebben. Inmiddels zijn al mijn vluchten geboekt en heb ik samen met mijn mede reisgenoten campervans gehuurd. Overigens was dit nog een heel gedoe aangezien vrijwel alle campervans tijdens Kerstmis en Nieuwjaar al verhuurd zijn. Mijn reis zit er nu als volgt uit:

Ik vlieg 27 November van Melbourne naar Cairns en van daaruit reizen we met een campervan richting de Gold Coast. Op 14 December vlieg ik van de Gold Coast naar Auckland. Waar ik weer met andere reisgenoten per bus en campervan zal rondtrekken over het noorder- en zuidereiland om op 2 Januari vanuit Christchurch naar Melbourne te vliegen. Op 8 Januari staat mijn vlucht terug naar Nederland geboekt, dus ik heb dan nog enkele dagen om op het strand te liggen….


Sorry mijn ‘verhaaltje’ is iets te lang geworden….

Cheers!